3-MAJMY SIĘ ZDROWO

Popularyzacja zdrowego stylu życia stanowi jedno z zadań, jakie realizuje internat działający przy Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym w Żyrardowie.
Konkurs ogłoszony przez warszawską Agencję PR Feedback/Hill and Knowlton Sp. z o.o. pod hasłem “3-majmy się zdrowo” stwarzał szerokie możliwości, aby zadanie to nabrało rozmachu. Po raz pierwszy usłyszałam o konkursie, będącym częścią Programu Plusssz Balance, oglądając telewizyjny program “5-10-15”. Proponowana tematyka, ciekawe formy realizacji i przejrzysty instruktaż to walory, które od początku dostrzegłam. Zapadła decyzja o przystąpieniu do konkursu.
Edukacyjna przygoda zaczęła się od powołania dziesięcioosobowej drużyny i nadania jej nazwy. Tak powstały ZDRÓWKOLUBY.
Harmonogram Programu wyznaczał trzy etapy pracy oraz terminy realizacji. Do kolejnych etapów kwalifikowało się 50% drużyn z największą ilością punktów, zaś do finału 15 najlepszych.
Z racji specyfiki naszej Placówki o finale nie marzyliśmy. Najważniejszą rzeczą było zdobycie wiedzy, nabycie nowych umiejętności i dobra zabawa. Pokonywanie kolejnych zadań było dla drużyny i dla mnie jako opiekuna nie lada wyzwaniem. Do ciekawszych a zarazem trudniejszych zadań zaliczyłabym:

1. sporządzenie wykazu składników potrzebnych, aby utrzymać równowagę w organizmie
2. przygotowanie upominków dla pensjonariuszy Domu Spokojnej Starości z okazji Świąt Bożego Narodzenia
3. opis “Dnia bez telewizora”
4. wymyślenie udogodnień dla osób niepełnosprawnych, które mogłyby ułatwić im życie
5. napisanie limeryku, którego treść wiązałaby się ze zdrowym odżywianiem, witaminami, równowagą, tabletkami Plusssz Balance
6. narysowanie komiksu na temat walki inspektora Balance z gangiem nikotynowo-narkotykowym
7. przygotowanie “złotych myśli” dotyczących ochrony środowiska
8. przedstawienie mapy najbliższej okolicy z zaznaczonymi, nielegalnymi wysypiskami śmieci
9. publikowanie działalności na tablicy szkolnej, w lokalnej prasie lub internecie

Nie trudno domyślić się, że realizacja powyższych zadań wymagała dużego nakładu pracy, starannego przemyślenia, jak zdobyć potrzebne informacje i oczywiście graficzno-fotograficznego opracowania odpowiedzi.
Ostatecznie drużyna ZDRÓWKOLUBÓW zakwalifikowała się do trzeciego etapu konkursu zebrawszy 111 punktów na 122 możliwe do zdobycia ! W dniu otrzymania dyplomu i wspaniałych nagród-zegarków byliśmy przeszczęśliwi. Zachęcamy innych, aby również spróbowali sił i szczęścia w ogólnopolskich konkursach. To naprawdę wspaniała przygoda połączona ze zdobywaniem wiedzy!
Zamieszczony scenariusz odzwierciedla realizację jednego z zadań konkursowych. Organizatorzy zaproponowali, aby zorganizować zajęcia pod hasłem “Dzień bez telewizora”. Należało zaprosić do zabawy kolegów z innych grup, ich wychowawców lub rodziców. Następną czynnością było szczegółowe opisanie i zilustrowanie zaproponowanej aktywności. Zadanie polegało również na rozpropagowaniu aktywnego stylu życia wśród całej społeczności internatowej za pośrednictwem np. gazetki lub tablicy ogłoszeń.

SCENARIUSZ

Temat zajęć: Dzień bez telewizora. Integracyjne gry i zabawy.

Cele operacyjne:

Cel nadrzędny: Wychowanek realizuje program Plusssz Balance “3-majmy się zdrowo”.

• Wychowanek potrafi zgodnie współdziałać w zespole.
• Wychowanek poznaje gry i zabawy interakcyjne.
• Wychowanek rozwija wrażliwość na problemy osób niepełnosprawnych.

Formy pracy: zajęcia z dominacją ruchu, praca zbiorowa i grupowa, elementy muzykoterapii.

Metody pracy: instrukcja, pokaz, wizualizacja, symulacje, burza mózgów.

Materiały do zajęć:

• Bębenek, piłka, zegarek, wiaderka, opaski, wstążki, koperty.
• Komputerowo drukowana “Umowa grupowa”, pieczątki.
• Brystol z ilustracjami do konkursu Plusssza.
• Magnetofon, kaseta “Kryształowa cisza”.
• Tabliczka z pismem Braille’a.
• Sok, pączki, serwetki.

Planowany przebieg zajęć:

1. Powitanie gości w formie “Odezwy Zdrówkolubów”.
2. Przedstawienie tematu zajęć.
3. Ukazanie wspólnego celu, jakim jest realizacja programu Plusssz Balance “3-majmy się zdrowo”.
4. Odczytanie i symboliczne zawarcie Umowy grupowej.
5. Losowanie kolejności zadań.
6. Podanie instrukcji i pokaz umiejętności przed przystąpieniem do zabawy.
7. Aktywizacja ruchowa, zachęcanie do wyrażania uczuć.
8. Rozmowa o integracji z osobami niepełnosprawnymi.
9. Ilustrowanie na brystolu realizacji gier i zabaw interakcyjnych.
10. Rozdanie Umowy grupowej, omówienie dotrzymania zobowiązań, przyznanie pieczątek zgodnie z oceną wychowanka.
11. Zaproszenie na poczęstunek według tradycji Tłustego Czwartku.
12. Porządkowanie świetlicy, wietrzenie pomieszczenia.

Realizacja zajęć:

• Założone cele operacyjne zostały zrealizowane.
• Formy i metody odpowiadały celom i treściom zajęć.
• Dzieci bardzo chętnie uczestniczyły w zabawach.
• Uczucia i emocje wyrażały w sposób akceptowany.
• Były zadowolone z własnej pracy, co wyraziło się wysoką samooceną.
• Wszystkie etapy zajęć przebiegały w dobrym tempie, bez zakłóceń.

Ewaulacja
Realizacja II etapu Programu Plusssz Balance sprawiła dzieciom dużą radość. Część zadań została wykonana podczas prowadzonych zajęć. Stopień trudności Programu czasami przekracza możliwości dziecka upośledzonego umysłowo. Nie sądzę jednak, aby był to powód do rezygnowania z udziału w Plussszu. Staram się dzieciom pomóc w poszukiwaniu informacji i właściwie dobrać metody pracy. Dzieci należące do drużyny wzmacniają swoje poczucie wartości. Najbardziej zadowolona jestem właśnie z postawy wychowanków. Była ona wypadkową zawartej Umowy grupowej, zastosowanych form zabawowych i metod aktywizujących. Zagadkę dla mnie stanowił dobór muzyki relaksacyjnej, przy której zastosowałam wizualizację. Dzieci pozytywnie przyjęły technikę dobrego “nastrajania”. Postanowiłam częściej stosować tę metodę i poszukiwać odpowiednich nagrań.
Co było dla mnie najtrudniejsze? Starałam się nie zgubić z pola widzenia żadnego dziecka, ale nie zawsze to się udało.
Co mnie zaskoczyło? Chłopiec z zaburzeniami emocjonalnymi bawił się wesoło, a w skojarzeniach do słowa “ zdrowie” dobrał słowo “ lekarstwa”.
Czego nie spodziewałam się? Dzieci po skończeniu zajęć nadal chciały się bawić i prosiły o wspólne, radosne zdjęcia.

Recenzja zajęć przez mgr M. Puchalską i mgr G. Matuszewską pod kątem zastosowanych zabaw interakcyjnych.
Zabawy interakcyjne w odróżnieniu od innych zabaw wykorzystują naturalną u dzieci potrzebę poruszania się i komunikowania się z innymi osobami. Podczas działania wymagana jest wzajemna pomoc dwóch partnerów, zespołu lub całej grupy. Ma to pozytywny wpływ na rozwój spójności w grupie. Zabawy zaproponowane dzieciom podczas zajęć spełniły oczekiwaną rolę. Wzbudziły ciekawość i radość wśród wychowanków. Podczas zabawy w “Skojarzenia” dzieci chętnie wyrażały swoje uczucia i myśli, a tym samym wzajemnie poznawały się. Zachęcane były do współpracy a nie współzawodnictwa. Wiele zadowolenia wywołała zabawa “Po prawej stronie”. Wymagała uwagi, szybkiej reakcji, ale też w swobodny sposób umożliwiała nawiązywanie kontaktów między uczestnikami zajęć. Instrukcje do wszystkich zabaw i gier podawane były w sposób zwięzły i zrozumiały. Niektóre poparte zostały pokazem. Dostosowanie się dzieci do reguł i zasad nie nastręczało trudności. Przebieg zajęć urozmaicały różnorodne metody pracy. W zabawach pod hasłem “We dwoje” wychowawca zastosował symulacje, które pozwoliły dzieciom wczuć się w sytuację osoby niewidzącej, a następnie opowiedzieć o swoich odczuciach. Zajęcia odbywały się w dobrym tempie, w klimacie wzajemnego zaufania i zainteresowania ich przebiegiem.

Omówienie zajęć z kierownikiem internatu.

Zajęcia były dobrze zaplanowane, miały jasno określone cele. Metody pracy odpowiednio dobrane do tematu i poziomu wychowanków. Wszystkie dzieci w pełni uczestniczyły w zajęciach. Relacje między wychowawcą a wychowankami były pozytywne i wzmacniały poczucie wartości własnej wychowanków. Pracy dzieci towarzyszyło zaangażowanie i poczucie zadowolenia. Zajęcia odbyły się w dobrym tempie. Wychowankowie analizowali własną postawę, pracę i ocenili ją realistycznie. Czas zajęć wykorzystany efektywnie. Duży wkład własnej pracy i środków w przygotowanie zajęć.

Opracowała Bogumiła Szymańska

Powrót